Blog
13. Yüzyıla Ait Bir İtalyan Freski, Ortaçağ Kilisesinin İslami Sunak Çadırlarını Kullanımını Ortaya Koyuyor
Canlı renkleriyle öne çıkan ve mücevherlerle süslenmiş orijinal çadır, bir Müslüman liderden diplomatik bir hediye veya bir savaş alanından elde edilmiş bir ganimet olabilir.
www.arkeonews.com
İtalya’nın Ferrara kentinde yakın zamanda yeniden keşfedilen 13.yüzyıla ait bir fresk, Hristiyan kiliselerinde yüksek sunakları gizlemek için İslami çadırların kullanılmasına ilişkin ortaçağ uygulamasına dair önemli içgörüler sunuyor . Türünün hayatta kalan tek temsili olduğuna inanılan bu fresk, daha az bilinen bir Hristiyan geleneğine dair değerli kanıtlar sunuyor.
Sadece kısmen görülebilen fresk, Cambridge Üniversitesi'nden tarihçi Dr. Federica Gigante tarafından tanımlandı. Sanatçının aynı kilisede karşılaşmış olabileceği, artık kaybolmuş gerçek bir çadırı tasvir ettiği düşünülüyor. Canlı renkleriyle öne çıkan ve mücevherlerle süslenmiş orijinal çadır, bir Müslüman liderden diplomatik bir hediye veya bir savaş alanından elde edilmiş bir ganimet olabilir.
Dr. Gigante'nin The Burlington Magazine’de yayınlanan araştırması , Ferrara'daki Polesine'deki S. Antonio'daki Benedictine manastır kilisesine birkaç değerli tekstil bağışlayan Papa IV. Innocent gibi önemli bir şahsiyetin böyle bir çadır sağlamaktan sorumlu olabileceğini öne sürüyor. Dr. Gigante, "Başlangıçta bunun bir İslami çadır olabileceğini düşünmek mantıksız ve aşırı heyecan verici görünüyordu," diye belirtti. "İlk başta bu fikri reddettim ama yıllar sonra daha fazla deneyim ve daha cesur bir araştırma yaklaşımıyla buna geri döndüm. Bunun gibi başka bir görüntü bulmamız pek olası değil; inancım bunun oldukça benzersiz olduğu yönünde."
Fresk, İslami unsurların , Ayin kutlamaları da dahil olmak üzere, temel Hristiyan uygulamalarına entegre edilmesinin önemli bir kanıtı olarak hizmet ediyor . Dr. Gigante, “İslami tekstiller, hacıların ve haçlıların en değerli örneklerini geri getirdiği Kutsal Topraklarla ilişkilendirildi. İsa'nın zamanından bu yana sanatsal sürekliliğin varlığı, bunların Hristiyan bağlamında kullanılmasını haklı çıkardı. Ortaçağ Hristiyanları, İslam sanatına hayranlık duyuyorlardı, ancak çoğu zaman kökenlerini tam olarak fark etmiyorlardı.”
Geç ortaçağ Avrupa kiliselerinde İslami tekstillerin bulunduğu iyi belgelenmiş olsa da, hayatta kalan parçalar genellikle kalıntıların etrafına sarılmış veya önemli kişilerin mezarlarında bulunur. İtalya'daki kilise duvarlarında ve geç ortaçağ İtalyan resimlerinde İslami tekstillere ait bazı izler görülebilir. Ancak, İspanya'dakiler gibi Batı İslam dünyasından İslami çadır tasvirleri son derece nadirdir ve bu freski bugüne kadar tanımlanmış tek ayrıntılı, tam boyutlu temsil haline getirir.
Dr Federica Gigante, İtalya'nın Ferrara kentindeki Polesine'deki S. Antonio Kilisesi'ndeki freskleri inceliyor. Kredi bilgileri: Dr. Federica Gigante
13. yüzyılın sonu ile 14. yüzyılın başı arasında resmedilen fresk, yüksek sunağın üzerinde bir gölgelik tasvir ediyor ve apsisi, üç duvarı saran mavi ve altın rengi örtülerle bir çadıra dönüştürüyor ve tepesinde İslami tasarıma özgü, iki katlı, mücevherlerle süslü konik bir gölgelik bulunuyor. Dr. Gigante, "Sanatçı, kumaşı gerçekçi kılmak için önemli bir çaba sarf etti," dedi.
Arka planda yıldızlar ve kuşlarla noktalı mavi bir gökyüzü yer alıyor ve açık hava çadırı yanılsaması yaratıyor. 15. yüzyılın başlarında, freskin bazı kısımları Meryem Ana ve İsa Mesih'in hayatlarını tasvir eden sahnelerle boyanmıştı ve bu, daha önceki bölümleri gözden kaçıran sanat tarihçilerinin dikkatini çekmişti. Dr. Gigante, on yıl önce kiliseye yaptığı bir ziyarette ilk olarak İslami tekstil tasvirini tespit etti, ancak freskin İslami bir çadırı temsil ettiğini doğrulamak için kapsamlı bir araştırma yapılması gerekti.
Dr. Gigante, freskin 13. yüzyılda manastır kilisesinde fiziksel olarak mevcut olabilecek gerçek bir çadırı tasvir ettiğini ve sanatçı için doğrudan bir referans görevi gördüğünü savunuyor. Ortaçağ kiliselerinin, sunağı kalıcı olarak veya belirli ayin dönemlerinde gizlemek için değerli tekstil örtüleri kullandığı zaten biliniyor. Freski inceleyen Dr. Gigante, sunağın önüne çizilmiş gibi boyanmış bir örtünün köşesini resmettiğini gözlemledi. Gerçek çadırın bir 'tetravela' veya sunak perdesi işlevi görecek şekilde uyarlanmış olabileceğini öne sürüyor.
“Gerçek çadır kilisede yalnızca belirli durumlarda kurulmuş olsaydı, fresk, orada olmadığında ihtişamının görsel bir hatırlatıcısı olarak hizmet edebilirdi,” diye açıkladı Dr. Gigante. “Boyalı ve gerçek tekstiller arasındaki etkileşim, geç ortaçağ döneminde Avrupa ve İslam dünyasında belirgindir.”
Dr. Gigante'nin çalışması, asılı bir kumaşı destekleyebilecek çiviler ve braketlerle süslenmiş apsisin duvarlarını vurgular. Freskin "olağanüstü hassas ayrıntılarına" gerçek bir çadırı tasvir ettiğine dair daha fazla kanıt olarak işaret eder. Resimlenen kumaş, başlangıçta altın varakla vurgulanan, değerli İslami çadırlarda kullanılan altın kumaşları yansıtan, yuvarlaklar içinde mavi sekiz köşeli yıldız motiflerine sahiptir. Ayrıca, üst ve alt sınırlar boyunca sözde Arapça yazıtlı bir bant uzanırken, beyaz konturlar zıt renkleri vurgular ve 13. Yüzyıl Endülüs ipek tasarımındaki bir eğilimi yansıtır.
Çadırın yapısı, tasarımı ve renk şeması, 13. yüzyıla ait Cantigas de Santa Maria el yazmasında bulunanlar da dahil olmak üzere, günümüze ulaşan az sayıdaki Endülüs çadırı tasvirine ve Canterbury Başpiskoposu Aziz Thomas Becket'e atfedilen, günümüze ulaşan nadir Endülüs çadır parçalarından biri olan 'Fermo chasuble'a çok benzemektedir.
Cambridge Üniversitesi
Kapak Görseli Kredisi: Federica Gigante
By leman Altuntaş
Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >