Günümüzde araştırmacılar, özellikle Mezopotamya ve Mısır’daki atalarımız hakkındaki bilgileri genellikle iyi araştırılmış mezarlardan elde ediyor. Pakistan ve Kuzeybatı Hindistan arasında kalan bölgede yer alan İndus Vadisi’nde yaşamış insanlar hakkında bilgi edinmek ise daha da zor. İndus Vadisi medeniyetine ait buluntular deşifre edilmeyi bekliyor ve bölgede bulunan kazısı tamamlanmış mezarlık sayısı oldukça az. Fakat yürütülen son çalışmalarla, 4.000 yıldan daha uzun bir süre önce bu mezarlara gömülmüş insanlar hakkında bilgi edinilmesi hedefleniyor. Araştırmacılar, diş minesi ile su, fauna ve taşlardaki strontium ve kurşun izotop oranlarını karşılaştırıyor.

Altın çağlarında Harappa’nın 50.000 nüfusa sahip olduğu bilinse de, günümüzde tüm bu kültürün iskelet kalıntıları sadece birkaç yüz.

Harappa’ya Göç

Diş mineleri su, yiyecek ve toz gibi çevresel etmenlerden oluşur. Araştırmacılar, günümüzde Pakistan’ın Punjab şehrinde bulunan Antik Harappa Kenti insanlarının diş minelerine analiz yaptılar ve bu insanların bu bölgede doğmadıklarını ortaya çıkardılar.

Florida Üniversitesi araştırma ekibinden Benjamin Valentine, “İzotop analizinin amacı, yüzlerce yıl boyunca bu bölgede bulunan göçmen insanların nereden geldiklerini öğrenebilmek. Fakat insanların denemedikleri şey ise değişik diş türlerine bakmak. Bu yöntemi biz icat etmedik fakat farklı bir açıdan yaklaştık.”

Araştırmalar, Antiik Harappa Kenti’nde yaşayan insanların iç bölgelerden göçtüğü ihtimalini artırıyor. Önceki çalışmalarda, mezarların bölgenin yerlisi ve orta sınıf insanlarını temsil ettiğinin düşünüldüğünü söyleyen John Krigbaum, dışarıdan gelen insanların şehirde hoş karşılandıklarını ve topluma dahil edildiklerine dair bir buluntu olmadığını söyledi. Bu kadar fazla genç insanın, iç bölgelerden bu kente neden gönderildiklerinin de henüz netleşmediğini sözlerine ekledi. Pasthorizonspr-Arkeofili.com