AYRI MEZARLIKLAR

Cellatlar Osmanlı Sarayı’nda kadrolu çalışırdı. Uğursuz sayıldıklarından öldüklerinde halkın defnedildiği mezarlıklara alınmazlardı. Onlar için İstanbul’da iki ayrı yerde mezarlık oluşturuldu. Osmanlı mezar taşları sanat eseri niteliğinde olmasına karşılık cellat mezar taşlarında ne bir sembol ne de isim yazılıydı. Yazısız, düz, simsiyah boyalı, dikdörtgen taş konurdu. Mezarda kimin yattığını yakınları haricinde kimse bilmez, gece gizlice gömülürlerdi. İdam edilen kişinin geride kalan yakınlarının, cellatları taşlardan bulup mezarını tahrip etmesinden korkulurdu.

Eyüp’te bugün cellat mezarlığında sayabildiğimiz 7 mezar taşı kaldı. Cumhuriyet döneminde defin işlemi yapıldığından mezarlar arasında tek tük görülen mezartaşları 2011 yılında yaptığım ziyarette daha fazlaydı. Sanat tarihi açısından önemli sayılan cellat mezar taşlarına sahip çıkılmazsa yakın zamanda tamamen ortadan kaybolup sadece fotoğraflarda kalacaklar.

ÇEŞMENİN SIRRI

Yazar Necdet Sakaoğlu’nun ‘Ta­rihi, Mekânları, Kitabeleri ve Anıları ile Saray-ı Hümayun / Topkapı Sarayı” adlı yapıtın­da cellat çeşmesinin taşındığı ileri sürülüyor: “Alman İmparatoru II. Wilhelm’in İstanbul’a ilk ziya­ret (1892) programında Topkapı Sarayı gezisi de oldu­ğundan, sarayda ve avlularda düzenlemeler yapılırken, II. Abdülhamid’in emriyle Cellat Çeşmesi de sökülmüş, Abdurrahman Şeref Bey’in deyi­miyle ‘Nice fer­yat ve zârilerin şahid-i câmidi olan bu menhus çeşme’ yok edil­meyerek, Bâb-ı Hümayun’un içi­ne taşınmış; yerine başka yerden sökülen Hamidiye Çeşmesi monte edilmiştir.”

(http://www.hurriyet.com.tr)-www.arkeokultur.com

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >