Blog
DNA analizi, Tayland’daki Demir Çağı Kütük Tabut kültürünün gizemlerini aydınlatıyor
Bölge, Demir Çağı’ndan kalma benzersiz morg uygulaması olan Kütük Tabut kültürü ile tanınan tarihi bir hazinedir.
www.arkeonews.com
Pang Mapha’nın Kuzeybatı Tayland dağlık bölgesi, inanılmaz derecede tuhaf tarih öncesi insan mezarları içeren düzinelerce mağara ile tanınır.
Bölge, Demir Çağı’ndan kalma benzersiz morg uygulaması olan Kütük Tabut kültürü ile tanınan tarihi bir hazinedir.
İnsanlar, çoğu mağaralarda ve kaya sığınaklarında kazıklara tünemiş olarak bulunan büyük ahşap tabutlara gömüldü. Bu kültürde insanlar, karmaşık tasarımlarla oyulmuş ve tek tik ağaçlarından yapılmış büyük ahşap tabutlara gömülürdü.
Yeni bir çalışma, bu eski toplumların genetik profillerini ve topluluk yapılarını inceleyerek, karmaşık bir genetik manzarayı ve farklı nehir vadileri arasında önemli bağlantıları ortaya koyuyor.
Yaklaşık 40 mezar alanı, 2.300 ila 1.000 yıl önce kuzey Tayland’ın Mae Hong Son eyaletinde yaşayan gizemli bir Demir Çağı kültürünün eseridir.
Almanya ve Tayland’dan disiplinler arası bir araştırma ekibi, Kütük Tabut ile ilişkili toplulukların genetik profilini ve farklı mağaralara gömülen bireylerin bağlantısını anlamak için, beş Kütük Tabut bölgesinden 33 antik bireyin DNA’sını analiz etti ve bu erken topluluklar içinde karmaşık bir biyolojik akrabalık modeli keşfetti.
Kütük Tabut kültürünün cenaze gelenekleri, genetik akrabalıktan büyük ölçüde etkilenmiş gibi görünmektedir. Çalışma, aynı mağara sistemlerine gömülü yakın genetik akrabalar keşfetti ve bu da ailevi bağların mezar yeri seçimini etkilediğini gösteriyor. Bu keşif, Güneydoğu Asya arkeolojisinde topluluk düzeyindeki ilk analizi temsil ediyor ve bu eski toplulukların sosyal yapısına yeni bakış açıları sağlıyor.
Mae Hong Son eyaletindeki 40’tan fazla mağara ve kaya sığınağı, kazıklar üzerinde ahşap tabutlar içerir. Fotoğraf: © Selina Carlhoff
Tropikal bölgelerde DNA’nın korunması zor olmasına rağmen, araştırmacılar Log Coffin ile ilişkili bireyler arasında iki farklı atayı başarıyla tanımladılar. Bir grubun Yangtze Nehri Vadisi ile genetik bağları varken, diğeri Çin’deki Sarı Nehir Vadisi ile bağlantılıydı. Bu bulgular, topluluklar içindeki kültürel farklılıklara işaret etmekte ve Neolitik dönemde farklı etki alanları ve göç yolları önermektedir.
Neolitik sonrası dönemde anakara Güneydoğu Asya’nın karmaşık genetik manzarası, ataların köklerindeki bu ikilik ile vurgulanmaktadır. Ayrıca bölgedeki Demir Çağı nüfusunun genetik ve kültürel çeşitliliği hakkında önemli bilgiler sunuyor.
Ayrıca, Çin’in çeşitli bölgelerinde kökleri olan farklı ataların keşfi, erken Güneydoğu Asya’nın demografik dinamikleri hakkında yeni bir bakış açısı sunuyor. Eşsiz göç kalıplarını ve kültürel etkileri aydınlatarak bu bölgenin karmaşık tarihi hakkındaki anlayışımızı derinleştirir.
Bununla birlikte, yeni çalışma, uzun kütük tabutların önemi ve bir Demir Çağı kültürünün uzun tabutlarını kazıklar üzerine kaldırmak için neden bu kadar uzun sürdüğü gibi bu soruları çok derinlemesine incelemiyor.
Çalışma Nature Communicationsdergisinde yayınlandı.
Kapak Fotoğrafı: Tayland’ın Demir Çağı Kütük Tabut kültüründe, tabutlar tek bir tik ağacından yapılmış ve incelikle süslenmiştir. © Selina Carlhoff
By Leman Altuntaş
Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >