Blog

Bizans dönemi yerleşmesi olan Gümüşler kasabası o dönemde “Traicas” (Dragia) olarak adlandırılmıştı. Çevresinde eski dönemlerden kalma gümüş yataklarının bulunmasından dolayı Osmanlı İmparatorluğu döneminde ise “Eski Gümüşler” kasabası adını almıştı.

10. yüzyılda yerleşim merkezinden uzakta inşa edilen manastır, kare planlı bir orta avlu, bu avluya bağlanan kilise ve yer altı mekânlarından oluşuyor. Yapının içerisinde aynı zamanda şapel, yemekhane ve keşiş hücreleri bulunuyor. Kilisenin iç kısmı Bizans sanatının önemli örneklerinden kabul edilen fresklerle süslü.

Gümüşler Manastırı’nın en dikkat çekici özelliklerinden biri olan ve duvarlarını kaplayan bu fresklerin çoğunluğu, İncil’den sahneleri, İsa’nın hayatından kesitleri ve dini figürleri tasvir ediyor. Renklerin ve detayların korunmuş olması, fresklerin günümüze kadar ulaşan nadir örnekler arasında yer almasını sağladı.

1924 Lozan Mübadelesi sonucunda Niğde ili çevresindeki müslüman olmayan yerleşimciler Yunanistan’a göç edince manastır işlevliğini kaybederek terk edildi ve 40 yıl boyunca kullanılmadı.

1962 yılında yeniden keşfedilen manastırın restorasyon çalışmaları, İngiliz arkeolog Michael Gough tarafından 1963 yılında başlatıldı. Manastır ve çevresi 1973 yılında arkeolojik sit alanı ilan edilerek ziyarete açıldı.

Manastır, zaman içinde çeşitli nedenlerle zarar görmüş olmasına rağmen, fresklerin büyük bir kısmı iyi durumda. Ancak, manastırın bazı bölümleri zamanla aşınma ve yıpranma etkilerine maruz kalmış.

Bizans dönemi sanatı ve mimarisi hakkında önemli bilgiler sunan Gümüşler Manastırı, bölgenin kültürel ve tarihsel dokusunu anlamada kritik bir rol oynuyor. Hem tarihi hem de sanatsal açıdan büyük bir öneme sahip olan bu manastır, Kapadokya bölgesinin en iyi korunmuş manastırı olarak kabul ediliyor.

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >