Pompeii, muhtemelen MÖ 4. yüzyılda Samnitlerin buraya vardığı sırada zaten bir tiyatroya sahipti.

Pompeii sorumlusu Massimo Osanna, MÖ 2. yüzyıl tiyatrosunun yanındaki içbükey bir alanın keşfinden sonra, muhtemelen Samnitler geldiğinde burada bir tiyatro olduğunu söyledi.

Osanna, ünlü arkeolojik alandaki yeni kazıların bu hipotezi desteklediğini söylüyor.

Pompeii’de, Romalıların yanısıra, Antik Yunan, Etrüskler, Samnitler ve birçok yerli popülasyona dair arkeolojik kanıtlar mevcut. Şehrin kuruluşu ve her bir kültür grubunun evreleri biraz karışık ancak kuruluşun MÖ 6. yüzyıla kadar uzandığı düşünülüyor.

Ancak Pompeii’deki ve güney İtalya’nın diğer şehirlerindeki arkeolojik kayıtlardan, MÖ 4. yüzyılda bir zamanlar Samnet halklarının dağlardan daha kentsel alanların bazılarına taşındığı net olarak biliniyor. Sadece Campania bölgesinde, Pompeii’ye ek olarak Capua ve Nola’da Samnit popülasyonlarının kanıtları var.

Bir Samnit kadınının mezarı üç yıl önce Pompeii’de bulunmuştu, son zamanlarda yapılan bir kazı ise bir Samnit tapınağını ortaya çıkardı.

Arkeologlar tapınağın MÖ 3. yüzyıla tarihlendiğini ve olasılıkla volkanik bölgelerde ve bataklıklarda ibadet edilen Venüs’ün Samnit bir versiyonu olan Mefitis’e adanmış olduğunu söylüyor. Mefitis, yeryüzünün zehirli buharlarının kişileştirilmiş haliydi.

Bir zamanlar Romalıları küçük düşüren Oscan dili konuşan insanlar olan Samnitler, MÖ 4. yüzyıldan önce Roma’nın güneyindeki İtalya’nın çoğunu kontrol eden bir kabileydi.

Samnitler, Napoli’nin çevresindeki bölgenin kontrolünü ele geçirmek için Roma ile üç defa savaştılar ve daha sonra, MÖ 82 yılında tamamen yok olmadan önce Roma’nın büyük Kartacalı düşmanı Hannibal’e yardım ettiler.

Tapınağın keşfi, arkeologların Samnitlerle ilgili düşüncelerini değiştirdi ve daha önce düşünülenden çok daha ileri olduklarını gösterdi.

Samnitler, büyük ölçüde, yerleşim yerleri Roma’yla askeri bir pakt nedeniyle büyümüş olan dağ savaşçıları olarak görülmüştü.

Ancak bataklık tanrıçasına adanan tapınak, Samnit kültürünün düşünülenden daha karmaşık olduğunu gösterdi.

Tapınak alanında lambalar, pişmiş toprak eserler, deniz kabukları, madeni paralar ve çeşitli kemik türleri içeren büyük miktarda adak malzemesi bulundu.

Arkeologlar tapınağın yanında hamam kalıntıları buldu. Bu hamam, “kutsal fahişelik” olarak adlandırılmış ve evlenecek kadınlara bekaretlerini kaybetmeden önce bir madalyon verilmesi için kullanılmış olabilir.

Arkeologlar, buluntunun Pompeii’nin Romalılar tarafından ele geçirilmeden önce tam teşekküllü bir şehir olduğuna dair daha fazla kanıt sunduğunu söylüyor.

Emmanuele Curti of London’s Birkbeck College said the find was “of enormous interest” in a key area of the city between the Roman Forum and port.

www.arkeofili.com