< Geri dönün
Taşın ve İnancın Şiiri Mardin
Yayınevi: Tarih Vakfı Yurt Yayınları
ISBN: 9789757306450
120,00 TL (KDV Dahil)
Kargoya verilme süresi: 1 - 5 İş Günü
Ürün tükenmiştir!
Ürün temini hakkında bizimle iletişime geçebilirsiniz.
Yazar: Bünyad Dinç, İlhami Mısırlıoğlu, Refik Durbaş
Cilt tipi: Şömizli Sert Kapak
Ben, Mardin kenti...
Kalker ve lavlarla bezeli, teninden başka giysisi
olmayan çıplak dağların anayurdu...
Taşın ve toprağın ve doğum yerini unutmuş
suların, hammaddesi alın teriyle karışmış kerpicin
ve mavi bedenli bulutların anası...
Meşe ve sakız ağacı, dişbudak, söğüt ve çınar ve
kavak, bir de çayırlar süsler kapısı karanlığa kapalı
göklerimi...
Gecemi ve gündüzümü, çöl ve çölleri kuşatan
bozkır rüzgarları donatır...
Ayaklarımın ucunda uzanır tarihin babası
Mezopotamya. !
Yüzümün bir yanı safran kokulu Deyrulzafaran'dır ,
bir yanı minaresini asma dallarından ördüğüm
Ulu Cami...
Gün, ışığını Kasımiye medresesinin kubbesinden
döker zamanın aralığına; gece, aydınlığını
Reyhaniye camisinin batı cihetini yurt edinmiş
Revaklı çarşıdan...
Hamurumu kavimler, etnik gruplar, dinsel
cemaatler yoğurmuştur.
Dicle kız kardeşimdir benim; Mazıdağı, Akçadağ,
Dibek ve Karakaş dağları yeğenlerim; Derik,Â
Kızıltepe, Mazıdağı, Midyat, Nusaybin, Savur,Â
Yeşilli, Ömerli, Dicle, Dargeçit ve Hasankeyf
çocuklarım...
Doğu'nun ve Batı'nın kervanları benim beşiğimde
açarlar ipeğin ve hayatın, baharat ve ölümün
sırrının kundağını...
Ben, bedenini kaleler üzre bina etmiş Mardin ,
kenti....
Rivayete göre bir adımın da Süryani dilinde
''kaleler'' anlamına gelen ''Marde'' olduğu söylenir.
Adıma ''yazılı tarih''te ilk kez İsa'dan sonra 4.
yüzyılda yaşamış Ammianus Marcellinus'un
yapıtlarında rastlarsınız.
Marcellinus, Amid (Diyarbakır ) -Nisibis
(Nusaybin) yolundan söz ederken, bu uzun ve çileli
yolun ''Izala dağı üstünden, Maride ve Lorne
kaleleri arasından geçtiğini '' beyan eder o
Su, sözün testisinde soğusun; söz, damağın
pınarında maya tutsun. ..
Persler , yaylalarımda yayladığında ''Maride '' adımı
''Marde'' olarak kullandılar; Ermeniler ''Mardi'',
Bizanslılar ise soğuk pınarlarımın buğdayını
biçtiklerinde ''Mardia'' olarak düştüler künyemi.
Araplar , geniş kalçalı kısraklarıyla dağlarıma
yaslandıklarında ''Maridin '' diye yazdılar adımı.
Bugünse imzam, hayatın çift çizgili defterini
''Mardin'' olarak süslemekte....
Ben, taşın ve inancın şiiriyim.
Ben, Mardin'im çünkü...
Türkçe
1998
228 Sayfa
29 x 30 cm