Yapılan çalışma, en az 45.000 yıl önce Sri Lanka ormanlarında küçük memelileri avlayan insanların kanıtlarını buldu.

Araştırmacılar, sofistike kemik ve taş aletlerin yanı sıra, Sri Lanka’daki insanlar tarafından iskan edilen en eski arkeolojik alanda, kesik ve yanma izleri bulunan primatlar dahil olmak üzere küçük memelilerin kalıntılarını keşfetti.

Bu tür hayvanların avlanması, Homo sapiens’in hominin akrabaları tarafından el değmemiş gibi görünen doğal ortamı hızla kolonize etmesini sağlayan benzersiz insan adaptasyonuna bir örnek oluşturuyor.

Yeni çalışmada uluslararası bir bilim ekibi, Homo sapiens’in eşsiz adaptasyonu için yeni kanıtlar ortaya koydu. Çalışma, insan nüfusunun on binlerce yıl boyunca ağaçlarda yaşayan küçük hayvanların avlanmasında uzmanlaştığını gösteriyor. Bu, göçebeler tarafından sofistike ve aktif primat avcılığının en eski ve en uzun süreli kanıtı. Bu çalışma aynı zamanda Homo sapiens’in hominin atalarına ve akrabalarına göre ayırt edici ekolojik kapasitelerini vurgulamaktadır.

Tropikal yağmur ormanları: benzersiz bir mücadele

Son zamanlarda yapılan araştırmalar, türlerimizin, çöller, yüksek rakımlar, paleoarktik koşullar ve tropik ormanlar da dahil olmak üzere, dünyaya yayıldıklarında çeşitli aşırı ortamlara adapte olduklarını gösterdi.

Ancak, daha önce, türlerimizin Avrupa, Orta Doğu ve Asya’ya göç etmesinin tartışılması, avcılık, kasaplık ve açık ova ortamlarında orta ila büyük av tüketme konusundaki verimliliğimizi artmasına odaklanmıştı. Alternatif olarak, kıyı bölgeleri insan evrimi ve göçünü teşvik eden önemli protein kaynakları olarak görülmüştü.

Tropikal yağmur ormanları, insan göçleri ve dağılışı tartışmalarında bir şekilde ihmal edildi. Kamusal ve akademik algıda, bu ortamlar genellikle hastalık, tehlikeli hayvanlar ve tüm zorlukları ortaya çıkaran sınırlı kaynaklar ile insan hareketinin önündeki engeller olarak görülüyor. Özellikle açık ovaların büyük hayvanlarıyla karşılaştırıldığında, hızlı orman maymunları ve sincapları yakalaması zordu ve daha az protein sağlıyorlardı.

Küçük memeliler ve avcılık karmaşıklığı

Küçük memelilerin avlanması uzun zamandan beri türümüze özgü teknolojik ve davranışsal “karmaşıklık” veya “modernite”nin bir özelliği olarak kabul edildi. Avrupa ve Batı Asya’daki önceki araştırmalar, çevik küçük memelilerin yakalanma ve tüketimini hem insan nüfusunun büyümesine hem de iklim kaynaklı krizlere bağladı. Geleneksel olarak, bunların özellikle yaklaşık 20.000 yıl önce aşırı olduğu düşünüldü.

Bununla birlikte, özellikle Asya olmak üzere, dünyanın diğer bölgelerinde küçük memeli avcılığının başlangıcı ve davranışsal bağlamı çok az çalışıldı. Bu durum, özellikle ılıman ortamların dışında her yerde geçerli.

Araştırmanın eş yazarı Dr. Patrick Roberts, “Son 20 yılda yapılan araştırmalar, Güney Asya, Güneydoğu Asya ve Melanezya’daki tropik yağmur ormanlarının insan iskanını en az 45.000 yıl önceye çekti. Dolayısıyla, 20.000 yıl önce bu ortamlarda insanların küçük memelilere dayanması potansiyeli muhtemel görünüyor.” diyor.

Sri Lanka uzmanlığı

Sri Lanka, adadaki arkeolojik alanlarla ilişkilendirilen genel kalıntıların sistematik, ayrıntılı bir analizinin yapılmamasına rağmen, tropik yağmur ormanlarına erken insan adaptasyonu tartışmalarının önemli bir parçası.

Bu çalışma için araştırmacılar, yeni kronolojik bilgiler, hayvan kalıntılarının analizi ve Sri Lanka’daki Homo sapiens’in en eski fosil ve arkeolojik kanıtları olan Fa-Hien Lena Mağarası’ndan, litik ve kemik aletleri bir araya getirdi.

Araştırmanın baş yazarı Oshan Wedage, “Sonuçlar, 45.000 yıl öncesine kadar tropik yağmur ormanı ortamında uzmanlaşmış, sofistike yarı ya da tam zamanlı ağaçlarda yaşayan maymunlar ve sincap popülasyonlarının avlandığını gösterdi.” diyor.

Co-Eş yazar Dr. Noel Amano, “Bu avlanma, tüketilen maymunların kemiklerinden yapılan kemik aletlerle devam etti.” diyor.

Max Planck Institute for the Science of Human History. 19 Şubat 2019.

Makale: Oshan Wedage, Noel Amano, Michelle C. Langley et al. 2019. Specialized rainforest hunting by Homo sapiens ~45,000 years ago. Nature.