Blog

Icaronycteris gunnelli’yi temsil eden yeni tanımlanan iki yarasa iskeletinden birinin fotoğrafı. Bu örnek (holotip), şu anda Amerikan Doğa Tarihi Müzesi’nin araştırma koleksiyonlarında. C: Mick Ellison/AMNH

Yaklaşık 52 milyon yıl önce Wyoming’de yaşayan soyu tükenmiş yarasa üzerinde yapılan çalışma, bu süre zarfında yarasaların birden fazla kıtada hızla çeşitlendiği fikrini destekliyor.

Hollanda’daki Amerikan Doğa Tarihi Müzesi ve Naturalis Biyoçeşitlilik Merkezi’ndeki araştırmacılar tarafından yürütülen çalışma, PLOS ONE dergisinde yayımlandı.

Kutup bölgeleri ve birkaç uzak ada dışında dünyanın hemen hemen her yerinde 1.460’tan fazla yaşayan yarasa türü bulunuyor. Wyoming’in Green River Formasyonu’nda (erken Eosen döneme ait dikkate değer bir fosil yatağı) bilim insanları son 60 yılda 30’dan fazla yarasa fosili ortaya çıkardılar, ancak şimdiye kadar hepsinin aynı iki türü temsil ettiği düşünülüyordu.

2008 yılında bu ikinci türün tanımlanmasına yardımcı olan, Müzenin Memeli Bilimi Bölümü’nden sorumlu küratör olan çalışmanın ortak yazarı Nancy Simmons, “Eosen yarasaları, 1960’lardan beri Green River Formasyonu’ndan biliniyor. Ancak ilginç bir şekilde, bu oluşumdan çıkan örneklerin çoğu, yaklaşık 20 yıl öncesine kadar, başka bir cinse ait ikinci bir yarasa türü keşfedilene kadar, tek bir türü, Icaronycteris’i temsil ediyor olarak tanımlandı. Her zaman orada daha da fazla tür olması gerektiğinden şüphelenmişimdir.” diyor.

Son yıllarda Naturalis Biyoçeşitlilik Merkezi’nden bilim insanları, müze örneklerinden ölçümler ve diğer verileri toplayarak Icaronycteris’i yakından incelemeye başladılar.

Evrimsel biyolog Tim Rietbergen, “Paleontologlar, Icaronycteris olarak tanımlanan çok sayıda yarasa topladılar ve bu örnekler arasında gerçekten birden fazla tür olup olmadığını merak ettik. Sonra dikkatimizi başka yöne çeken yeni bir iskelet gördük.” diyor.

Olağanüstü iyi korunmuş iskelet, 2017 yılında özel bir koleksiyoncu tarafından toplanmış ve Müze tarafından satın alınmıştı. Araştırmacılar, fosili Rietbergen’in kapsamlı veri kümesiyle karşılaştırdıklarında, yeni bir tür olarak açıkça göze çarpıyordu.

1994 yılında aynı taş ocağında ve Ontario Kraliyet Müzesi koleksiyonlarında bulunan ikinci bir iskelet fosilinin de bu yeni türe ait olduğu belirlendi. Araştırmacılar bu fosillere, 2017 yılında ölen ve fosil yarasalar ve evrim anlayışına kapsamlı katkılarda bulunan Duke Üniversitesi paleontologu Gregg Gunnell’in onuruna Icaronycteris gunnelli adını verdiler.

Asya’dan biraz daha eski yarasa diş fosilleri olmasına rağmen, iki Icaronycteris gunnelli fosili şimdiye kadar bulunan en eski yarasa iskeletlerini temsil ediyor.

Wyoming’deki Fossil Butte Ulusal Anıtı’nın park yöneticisi ve küratörü Arvid Aase, “Green River Formasyonu’nun Fosil Gölü yatakları tek kelimeyle şaşırtıcı çünkü kağıt kadar ince kireçtaşı katmanlarını oluşturan koşullar aynı zamanda gölün dibine çöken hemen hemen her şeyi korudu.” diyor.

“Bu yarasa örneklerinden birinin kesitte diğer tüm yarasalardan daha alçakta bulunması, bu türü bu yataktan çıkarılan diğer yarasa türlerinin herhangi birinden daha yaşlı kılıyor.”

Icaronycteris gunnelli iskeletleri bu sitedeki en eski yarasa fosilleri olsa da, en ilkelleri değiller, bu da Green River yarasalarının dünyadaki diğer Eosen yarasalarından ayrı olarak evrimleştiği fikrini destekliyor.

American Museum of Natural History. 12 Nisan 2023.

Makale: Tim B. Rietbergen et al. (2023).

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >