Blog

İsveç’teki araştırmacılar, Pompeii’deki cömertçe dekore edilmiş bir evin milattan sonra 79’daki yıkımından önce nasıl görünebileceğini hayal etmek için sanal gerçeklik (VR) kullanıyorlar. Her ikisi de Lund Üniversitesi’ndeki arkeolog olan Danilo M. Campanaro ve Giacomo Landeschi’nin Antiquity dergisinde yazdığı gibi, devam eden proje, eski ziyaretçilerin mülkü nasıl deneyimleyeceğini göstererek Roma mimari uygulamalarına ışık tutmayı amaçlıyor.

Araştırmacılar, Epigram Evi olarak adlandırılan yapının VR modelini oluşturmak için, antik şehirdeki tüm mahalleyi haritalamak için insansız hava araçları ve lazer tarayıcılar kullanan İsveç Pompeii Projesi’nden alınan verilerden yararlandı. Arkeologlar daha sonra VR rekreasyonlarını Pokémon Go’ya da ev sahipliği yapan video oyun motoru Unity’ye bağladılar.

1870’lerde keşfedilen Epigramlar Evi, adını duvarlarını süsleyen efsanevi fresklerden ve yazıtlardan alıyor. Araştırmacılar evin kalıntılarında bulunan mühür yüzük sebebiyle Lucius Valerius Flaccus adında bir adama ait olduğunu düşünüyorlar.

Domus ya da ev, açıkça soylu bir ailenin hanesiydi. Alandaki kazılarda takılar, bronz ve kil lambalar, bir dizi gümüş eşya ve bir Pan flüt de dahil olmak üzere yaklaşık eve ait 160 eser bulundu. İki kat yüksekliğindeki bina, insanları etkilemek için tasarlanmıştı.

Campanaro yaptığı açıklamada, ”İş ve günlük aktiviteler gün içinde birbirine karışmıştı. Ev, insanlara mal sahibinin ve ailesinin kişisel gücü ve statüsü hakkında bilgi veriyordu.” diyor.

Campanaro ve Landeschi, evin etkileyici tasarımının nasıl işlediğini, başka bir deyişle ziyaretçilerin onu nasıl görüp etkileşimde bulunacağını bulmak istedi. Ortak yazarlar, gönüllülerden iki farklı aydınlatma senaryosu altında evin içinde “yürümelerini” isteyerek bu deneyimi simüle ettiler: kış gündönümünde şafak veya yaz gündönümünde öğlen. Bu gönüllülerin “görsel izlenimlerini” haritalamak için, göz izleme teknolojisi ile üç veri noktası kaydetti. Bunlar,kullanıcının baş pozisyonunu (bakış), kullanıcıların gözlerinin nispeten hareketsiz olduğu zaman odaklandığı şeyleri (fiksasyon) ve her oturumun süresini (olay) kapsıyor.

Antiquity dergisinde yayımlanan çalışma, araştırmacıların metodolojisini özetliyor ancak çalışmalarının spesifik sonuçlarını büyük ölçüde ele almıyor. Campanaro ve Landeschi yakında yayımlanacak olan bir makalede daha ayrıntılı bir analiz sunmayı planlıyorlar, ancak şimdilik en iyi süslemelerin, resimlerin ve mimarinin yalnızca sahibinin en yakın arkadaşları ve ailesi tarafından erişilebilen ev alanları için ayrıldığını söylüyorlar.

Campanaro yaptığı açıklamada, ”bu çalışma, ev sahibinin evine gelen ziyaretçilerinin duyularını gücü ve zenginliği hakkında bir mesaj iletmek için nasıl uyardığını gösteriyor.” diyor.

Sonunda, ekibin bulguları Roma ev tasarımında kullanılan mimari teknikler listesine eklenebilir. Açıklamaya göre, önceki araştırmalar, bazı eski ev sahiplerinin, evlerinin iç mekanlarının ön kapıdan bakan yoldan geçenlere daha büyük görünmesini sağlamak için açılı duvarlar ve yükseltilmiş zeminler kullandığını göstermişti. Daha sonra araştırmacılar, sanal gerçeklik deneyimini simüle edilmiş koku ve sesi içerecek şekilde genişletebileceklerini söylüyorlar.

Landeschi, ”Sanal gerçeklik, genellikle bir müzede veya arkeolojik alandaki ziyaretçi deneyimini geliştirmek için kullanılır. Bu çok asil bir hedef, ancak diğer teknolojilerle birlikte sadece bir eğitim aracı olarak değil, bir araştırma aracı olarak kullanılabileceğini göstermek istedik.” diyor.

Smithsonian Magazine. 1 Nisan 2022.

Makale: Campanaro, D. M., & Landeschi, G. (2022).

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >