Blog

C: Pixabay

İnsanların yüzüncü yaşlarındaki doğum günlerini kutlama olasılığı Sanayi Devrimi’nden bu yana dramatik bir şekilde arttı, ancak bu kişilerin mutlak sayısı hala düşük; dünya çapında milyon kişi başına 100’den az. Bu göz önünde bulundurulduğunda, birinin yüzüncü doğum gününde Kral’dan bir tebrik mektubu alması makul görünüyor. Ancak geçmiş dönemlerde insanların 100 yaşını geçip geçmedikleri tartışma konusu olmaya devam ediyor.

Tarihöncesindeki süper yaşlıları araştıran bilim insanları, yaklaşık 300.000 yıllık evrim döneminde insan ömrünün kabaca iki katına çıktığın, Homo sapiens ve Neandertal iskeletlerinin genellikle daha önceki hominid türlere göre daha fazla yaşlılık belirtileri gösterdiğini belirtiyor. 1800’den sonra, sanayi çağının büyük tıbbi gelişmelerin ve yaşam standartlarının iyileşmesinin habercisi olmasıyla yaşam beklentisi yeniden ikiye katlandı.

Bu noktada, yaşam beklentisi (bir nüfus içindeki ortalama ölüm yaşının bir ölçüsünü sağlar) ile yaşam süresi (belirli bir bireyin ulaşabileceği maksimum yaşı ifade eder) arasındaki ayrımı vurgulamakta fayda var. Yaşam beklentisinin, insanlık tarihinin büyük çoğunluğu boyunca, büyük ölçüde yüksek bebek ölüm oranları nedeniyle oldukça düşük olduğu düşünülüyor.

Örneğin Antik Roma’da çocukların yalnızca yüzde 50’sinin yetişkinliğe kadar hayatta kaldığı düşünülürken, Tunç Çağı Avrupası ve antik Peru’daki iskeletlere dayanarak benzer erken ölüm oranları hesaplandı. Sonuç olarak, 17. yüzyıldan önceki yaşam beklentilerinin 24 yıl olduğu tahmin ediliyor.

Ancak bu, insanların olgun bir yaşlılığa ulaşamayacağı anlamına gelmiyor ve ergenlik çağını geçenler genellikle oldukça iyi bir yaşlanma şansına sahip olmaya devam ettiler. Örneğin, yaşam süreleri mezarlarına kaydedilen yaklaşık 300 Greko-Roma erkek üzerinde yapılan bir araştırma, ortalama ölüm yaşının 72 olduğunu ortaya çıkardı.

Araştırma yazarlarına göre, bu bireylerin en yaşlısı 107 yaşına kadar yaşadı, ancak antik kitabelerde sunulan yaşları doğrulamak imkansız. Antik çağlardaki 100 yaşa ulaşmanın varlığını tartışan, sık sık alıntı yapılan bir istatistiksel çalışma, herhangi bir insanın 19. yüzyıldan önce 100 yaşına erişme ihtimalinin sıfır olduğunu iddia etti.

Ancak ayrı bir analiz, eski yaşam beklentilerine dayanarak, dünya nüfusunun yaklaşık 100 milyon olduğu MÖ 2.500 civarında en az bir kişinin 100 yaşına ulaşmış olmasının muhtemel olduğu sonucuna vardı. Bu varsayımsal ilk asırlık kişinin kimliği bilinmiyor, ancak eski bir Mısır papirüsü Altıncı Hanedan firavunu II. Pepi’nin MÖ 2.281’de altı yaşındayken tahta geçtikten sonra 94 yıl boyunca hüküm sürdüğünü iddia ediyor.

Daha sonra, ünlü Romalı yazar Yaşlı Plinius, Doğa Tarihi metninde çok sayıda olağanüstü yaşlı kişinin adını verdi. Bunlar arasında 103 yaşına ulaştığı söylenen şair Cicero’nun eşi Terentia, Ofilius’un eşi Clodia’nın ise 115 yaşında olduğu belirtiliyor.

Ancak bir kez daha, bu iddiaların güvenilirliğini tespit etmek zor ve istatistiksel analizler, 110 yaşından büyükleri ifade eden süper asırlıkların yaklaşık 300 yıl öncesinden önce var olamayacağını ileri sürüyor.

IFL Science. 9 Nisan 2024.

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >