Blog

Mağara girişinin içeriden görünümü. C: J.C. Vera Rodriguez

İsviçre Bern Üniversitesi’nden Zita Laffranchi ve Marco Milella ile İspanya Cordoba Üniversitesi’nden Rafael Martinez Sanchez ve meslektaşları tarafından PLOS ONE dergisinde yayımlanan bir çalışmaya göre, mağaralar İber Yarımadası’nda binlerce yıl boyunca insan kalıntılarının gömüldüğü ve daha sonra değiştirildiği yerler olarak hizmet vermiştir.

İber Yarımadası’ndaki bu mağaralar, binlerce yıl boyunca insan kalıntılarının gömüldüğü ve daha sonra değiştirildiği alanlar olarak hizmet etti.

Mağaraların ölü gömme alanı olarak kullanılması, hem mekan hem de zaman açısından geniş bir dağılıma sahip kültürel bir olgu. Güney İber Yarımadası’nda bu uygulama özellikle MÖ 4. binyıldan itibaren yaygınlaştı.

Kalıntılar arasında, insan kafatasından yapılmış, kenarlarından kemik kırılarak alt kısmından ayrılan ve eti çıkarmak için kazınan bu “kafatası kabı” da vardı. C: Z. Laffranchi, CT images by M. Milella

Bu bölgedeki arkeolojik alanlarda gömülü insan kalıntılarının manipüle edildiğine dair kanıtlar da oldukça yaygın, ancak bunun arkasındaki kültürel anlam büyük ölçüde belirsiz. Bu çalışmada araştırmacılar, İspanya’nın güneyindeki Cueva de los Marmoles adlı bir mağarada bulunan değiştirilmiş insan kalıntılarını inceledi.

Araştırmacılar bu mağarada en az 12 bireye ait çok sayıda iskelet kalıntısını inceledi. Radyokarbon tarihleme, bu kalıntıların MÖ 5. binyıldan 2. binyıla kadar tarihlendiğini tespit etti. Ekip ayrıca kemiklerde, ilik ve diğer dokuları çıkarma çabalarından kaynaklanmış olabilecek kırıklar ve sıyrıklar da dahil olmak üzere ölüm sonrası kasıtlı değişiklikleri belgeledi.

Mağaranın bazı kısımlarında farklı tarih öncesi insan grupları yaşadı ve ölülerini en azından MÖ beşinci ve ikinci binyıllar arasında oraya gömdüler. C: J.C. Vera Rodríguez

Bu kalıntılar arasında, alet olarak kullanılmak üzere modifiye edilmiş gibi görünen bir kaval kemiği ve benzer şekilde beslenme veya pratik kullanım için modifiye edilmiş olabilecek bir kafatası “kafatası kabı” da bulunuyordu.

Bu sonuçlar, güney İber Yarımadası’ndaki diğer mağara yerleşimleriyle tutarlı ve gömülü insan kalıntılarının daha sonra değiştirilerek yiyecek ve alet olarak kullanılmasına yönelik yaygın bir uygulamayı temsil ediyor.

İnsan kaval kemiğindeki cila ve bazı kısımlarındaki çukurlar, bunun bir tür ilkel alet olarak kullanıldığını gösteriyordu. C: Z. Laffranchi

Araştırmacılar, bu modifikasyonların daha ileri çalışmalarla daha iyi anlaşılabilecek başka sembolik amaçları da olabileceğini öne sürüyor.

Public Library of Science. 20 Eylül 2023.

Makale: Laffranchi, Z., Milella, M., Vera Rodríguez, J. C., Martínez Fernández, M. J., Bretones García, M. D., Jiménez Brobeil, S. A., … & Martínez Sánchez, R. M. (2023).

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >