Blog

Ammonitin boyutu, bu balığın yiyebilmesi için çok büyüktü. C: Samuel L. A. Cooper et al. 2023.

Söz konusu fosil, Pachycormus macropterus, Almanya’da Posidonienschiefer Formasyonu adı verilen bir bölgede bulundu. 174 ila 182 milyon yıl öncesine tarihleniyor ve erken Jura döneminde yaşamıştı. Bu balık, kemikli, ışın yüzgeçli balık olan bir tür aktinopterygi idi – modern bir örnek aslan balığı.

Araştırmacılar balığın karnını çeşitli avlarla dolu olarak buldular. Karnında, modern mürekkep balığı veya kalamar ve diğer küçük balıklara benzeyen yumuşak gövdeli yumuşakçaların kanıtları belirlendi. Ayrıca, sindirim belirtileri göstermeyen, yaklaşık 10 santimetre çapında büyük bir ammonit kabuğu buldular. Bu durum, balığın kabuklu yaratığı yuttuktan kısa bir süre sonra öldüğünün bir işareti.

Araştırmacıların belirlediği ammonit, balıkların sindiremeyeceği kadar büyüktü. Araştırmacılar, balık tarafından muhtemelen yanlış tanımlandığını veya bilinmeyen bir nedenle bir şekilde ağzına takıldığını öne sürüyorlar. Bu noktada balık onu ağzından çıkaramayacak ve onu yutmaktan başka çaresi kalmayacaktı. Bunu yaptıktan sonra, ammonitin kabuğu bağırsağa geçişi bloke ederek ya tıkanıklığa ya da iç kanamaya neden oldu. İki ihtimal de balığı saatler içinde öldürürdü.

Araştırmacılar, ölümünün ardından balığın denizin dibine battığını ve burada çamura gömüldüğünü düşünüyor. Zamanla midesinin içindekilerle birlikte gömüldü ve bilim insanlarının milyonlarca yıl sonra keşfedecekleri kanıtlar bıraktı. Araştırmacılar ammonitin durumunu mükemmel bir korunmaya sahip olarak tanımlıyorlar.

Bulgu, soyu tükenmiş bir pachycormid balığında bulunan ölümcül bir son yemek vakasını belgeleyen ilk vakayı işaret ediyor. Araştırmacılar ayrıca, ammonitlerin Jura döneminde kemikli balıklar tarafından önceden düşünülenden daha yaygın olarak yenmiş olabileceğini gösterdiğini öne sürüyorlar.

Makale: Cooper, S., & Maxwell, E. (2023).

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >