Yeni Güney Galler’deki Kraliyet milli parkı Curracurrang’da bulunan, 2.241 yıl öncesine ait eski bir dişi dingo çene kemiği. C: Sally Wasef

Bilim insanları, dingoların 400 ila 2.700 yıl öncesine ait kalıntılarından ilk kez DNA elde ederek, bu yırtıcıların binlerce yıl önce kıta genelinde iyi yerleşmiş bir nüfusa sahip olduğunu tespit etti.

Araştırmacılara göre, modern dingolar Avrupa’dan Avustralya’ya getirilen evcil köpeklerle çok az genetik benzerlik taşıyor, ancak bunun yerine Çin ve Tibet platosundan gelen antik köpekler ve kurtların soyundan geliyor. Araştırma, dingoların modern Yeni Gine şarkıcı köpekleriyle yakından ilişkili olduğunu ve her ikisinin de ortak bir ataya sahip olduğunu doğruladı.

Dingoların Avustralya’ya 3.000 ile 8.000 yıl önce, muhtemelen Pasifik tüccarlarının tekneleriyle geldikleri, Proceedings of the National Academy of Sciences dergisinde yayımlanan araştırma ile gösterildi.

Bilim insanları, müzelerde tutulan, Sidney çevresindeki Yerli yerleşim alanlarından ve Güney Avustralya ile güneybatı Batı Avustralya’daki mağaralardan elde edilen dingo kalıntılarından antik DNA topladı.

Queensland Teknoloji Üniversitesi’nden antik DNA uzmanı ve araştırmanın baş yazarı Dr. Sally Wasef, DNA analizi için antik örnekleri – çoğunlukla kemik ve diş – kesme görevini üstlendi.

Wasef, karbon tarihleme sonuçlarının doğu kıyısındaki bazı örneklerin 700 ila 2.700 yıl öncesine ait olduğunu bulduğunda çok şaşırdığını söylüyor. Daha önce yerli kalıntıları, Mısır mumyaları ve dünya savaşı kurbanları üzerinde genetik çalışmalar yapmış olan Wasef, “Bunların yeni örnekler olduğunu sanıyordum, bu yüzden gerçekten şok oldum” diyor.

“Bu antik kalıntılara saygı duymalıyız çünkü bize bir hikaye anlatıyorlar”

 

 

Batı Avustralya, Augusta’daki Kafatası Mağarası’ndan 400 yıllık dişi dingo kafatası. C: Dr. Sally Wasef

42 antik örneği içeren DNA analizi, dingoların Büyük Suayırıcı Sıra Dağları boyunca kabaca bölünmüş iki ayrı bölgesel popülasyon oluşturduğunu buldu.

Wasef, daha önce bu bölünmenin sömürge sonrası insan faaliyetleri sırasında oluştuğunun düşünüldüğünü söylüyor.

Adelaide Üniversitesi’nin Avustralya Antik DNA ve Çevre Enstitüsü Merkezi’nden ve aynı zamanda çalışmanın baş yazarı Dr Yassine Souilmi, genetik olarak farklı iki grubun da tavşan ve dingo geçirmez çitin tarihini belirlediğini söylüyor.

“Bu ayrımın en az 2.500 yıl öncesine dayandığını biliyoruz. Bugün dingolar hakkında kararlar veren insanların, bu muhteşem hayvanların uzun süredir var olduğunu ve çevreye uyum sağlamak için zamanları olduğunu görmelerini umuyoruz.”

Analiz edilen modern K’gari dingolarının hiçbir evcil köpek atası yoktu.

Genetik analiz, Curracurrang’daki bir yerli kaya sığınağında bulunan antik dingolar ile Victoria ve güney Yeni Güney Galler’in dağlık bölgelerinde yaşayan modern dingoların, özellikle Yeni Gine şarkıcı köpeğine çok yakın olduğunu buldu.

 

 

Günümüzde dingolar.

Batı Avustralya Üniversitesi’nden araştırmanın ortak yazarlarından Prof Jane Balme, bu antik dingoların muhtemelen Aborjin halkının yoldaşı olduğunu ve Curracurrang’da kasıtlı olarak bir kaya sığınağına gömüldüğünü söylüyor.

Prof. Alan Cooper, Güney Avustralya’nın Nullarbor bölgesindeki mağaraların çukur girişlerine düşen veya kangurular gibi avları takip ederken ölmüş dingolarla dolu örneklerin toplanmasına yardımcı oldu.

Curtin Üniversitesi’nde evrimsel biyolog olan Cooper, “Binlerce mağara var ve muhtemelen binlerce dingo var. Çok kurak olduğu için mumyalaşıyorlar ve bu nedenle gerçekten iyi korunuyorlar. İyi korunmuş örnekler elde ediyorsunuz ve yoğun kemikler seçip çok iyi genetik bilgi alabiliyorsunuz.” diyor.

Cooper, çalışmanın, batıdaki ve doğudaki dingolar arasında neden bu kadar az karışım olduğunu sorusunu gündeme getirdiğini, ancak aynı zamanda Avustralya’ya iki göç dalgası halinde dingo girişinin olası olduğunu da gösterdiğini söylüyor.

Cooper, dingoların Avustralya’ya girişinin, tilasin ve Tazmanya şeytanını Avustralya ana karasında yok olmaya itip itmediğini çözmeye çalışıyor; bu, araştırmanın göz ardı edemeyeceği bir soru.

Dingolar, sayılarını kontrol etme bağlamında bazen vahşi köpekler olarak anılıyor. Devam eden DNA çalışmaları, hemen hemen tüm dingoların melez olmaktan çok kendi atalarını koruduğunu gösteriyor.

Çalışmaya dahil olmayan New South Wales Üniversitesi’nde dingo uzmanı Prof. Mike Letnic, bulguların “harika bir haber” olduğunu, çünkü “dingoların koruma değeri olmayan melezler olduğu” fikrini çürüttüğünü söylüyor. “Sonuçlar, dingoları koruma çabalarına ağırlık kazandırıyor çünkü onların farklı bir grup olduğunu ve daha önce düşünüldüğünden çok daha az melezleştiklerini gösteriyor.”

The Guardian. 8 Temmuz 2024.

Makale: Souilmi, Y., Wasef, S., Williams, M. P., Conroy, G., Bar, I., Bover, P., … & Mitchell, K. J. (2024).

 

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >