Blog

Annika Diekmann araştırma laboratuvarında | Fotoğraf: “Helena Grebe”

Bir eserdeki eser elementlerin karakteristik bileşimi, bronz ve pirinç gibi demir dışı metallerin kütle spektrometresi analizi ile tanımlanabilir. Her Roma lejyonunun, silah ve teçhizatı tamir etmek ve değiştirmek için sürekli olarak çalışan kendi demircileri olduğu için, birlikte savaşan lejyonların bile metallerinde belirgin bir kimyasal imza vardı.

Kalkriese’dekiler gibi karmaşık savaş alanını tarihlendirmek ve tanımlamak söz konusu olduğunda, bu yöntemin bir nesneyi belirli bir lejyona kesin olarak bağlamak için kullanılabileceği gerçeği büyük bir arkeolojik atılımdır.

1987’de kuzeydoğu Almanya’daki bir tarlada İngiliz ordusu subayı ve amatör arkeolog Tony Clunn tarafından madeni para ve sapan mühimmatının keşfi, savaş alanının keşfedildiğine dair spekülasyonları artırdı. Ancak, onlarca yıl boyunca bu sadece makul bir teoriydi.

O zamandan beri, Kalkriese, tam at dizgini armatürlerinden günlük eşyalara, Almanya’da şimdiye kadar keşfedilen en eski Roma plaka zırhı setine kadar 7.000’den fazla eser ortaya çıkardı. Kuşkusuz, orada birinci yüzyıldan itibaren önemli bir Roma savaşı gerçekleşti, ancak Teutoburg savaş alanının tanımlanması on yıllar aldı ve bu konuda hala bazı bilimsel anlaşmazlıklar var. Örneğin, altı yıl sonra Germanicus’un iktidar kampanyası sırasında meydana gelen bir savaş olabilirdi. Arkeolojik buluntular, bizim için mevcut olan herhangi bir bilimsel tarihleme yöntemiyle altı yıllık bir aralıkta tarihlendirilemez.

Metalurjik imzayı tanıtalım. Proje için Kalkriese’de bulunan demir dışı metal eserlerden 550 örnek alındı.
Kamp demirhanelerinde onarım için kullanılan metaller, Roma dövmelerinin fark etmediği ve kasıtlı olarak manipüle edilmediği kadar küçük miktarlarda eser elementler içerir. Bu elementler metallere orijinal cevherlerden, işleme sırasında kullanılan çeşitli katkı maddelerinden ve takım yapışmalarından girdi. Yerinde işleme, lejyonların zamanla eser elementlerin bileşiminde farklı bir desen geliştirmesine neden olmuştur.

Roma kemer tokası

“Bu şekilde, lejyonlara lejyona özgü metalurjik bir parmak izi tahsis edebiliriz, bu parmak izlerini konuşlandırıldıkları kamp yerlerini biliyoruz,” diye devam ediyor Alman Madencilik Müzesi Bochum araştırmacısı Annika Diekmann. Buna dayanarak, Kalkriese’den gelen tüm Roma demir dışı metalleri örneklendi ve burada hangi lejyonların konuşlandırıldığının yazılı kayıtlardan bilindiği çok sayıda Roma bölgesinden demir dışı metallerle karşılaştırıldı.

Analiz tamamlandıktan sonra, özellikle Varus’la birlikte ölen ve yıllar önce Güney Almanya’daki Dangstetten’de konuşlanan 19. Lejyon’un, ancak daha sonra Almanya’da Roma intikam için konuşlandırılan diğer lejyonlardan ayrıldığı açıktır. Bu, eser elementlerin bileşimine dayanır.

“Kalkriese’den elde edilen buluntuları diğer bölgelerdeki buluntularla karşılaştırdığımızda, Dangstetten ve Kalkriese’den elde edilen buluntuların önemli benzerlikler gösterdiğini görüyoruz. Öte yandan, Lejyonları Varus Savaşı’nda yok olmayan lejyon bölgelerinden gelen buluntular, Kalkriese’den elde edilen buluntulardan önemli ölçüde farklıdır ve bu nedenle Kalkriese’den gelen buluntularla önemli farklılıklar göstermektedir.

Alman Bergbau-Bochum Müzesi