Londra Üniversitesi’nden Dr Zena Kamash, günümüzde turistlerin çektiği Pompeii fotoğraflarının, bizden daha önceki nesillerin çektiği fotoğraflarla neredeyse tamamen aynı olduğunu fark etti.

Pompeii’de 19. ve 20. yüzyılda büyülü fenerlerde gösterilmek için çekilen slaytları, TripAdvisor isimli seyahat sitesindeki modern fotoğraflarla karşılaştıran Kamash, arkeolojik alanda çekilen karelerin kayda değer ölçüde benzer olduğunu görmüş.

Daha da ilginç olanı, yıllar boyunca çekilen fotoğrafların çoğunda, pek az insan görünüyor olmasıymış. Bu da insanların alanı her gün ziyaret eden yüzlerce turistten kaçınırken bir yandan da “mükemmel” fotoğrafı çekebilmek için belli bir kararlılık ve hüner gösterdiği anlamına geliyor. Bu da neredeyse 200 yıl boyunca değişmeyen bir özellik olmuş. İnsanların görünmediği fotoğraflar çekme isteği, 2014’ün selfie yılı seçilmesine rağmen, Pompeii’de neredeyse hiç selfie çekilmediğini gösteriyor.

1923’te çekilen Pompeii’deki Apollo Tapınağı slaytı. Beatrice Blackwood

Dr Zena Kamash “Pompeii’nin 19. ve 20. yüzyılda çekilen fotoğraflarına bakarken, öyle bir niyetim olmadığı halde kendimin onlarla aynı fotoğrafları çektiğini fark ettim. Bu da beni, niye aynı kareleri çektiğimiz ve başka insanların da benzer kareler çekip çekmediği konularında düşündürdü” diyor. 

“Bir antik şehrin nasıl görünmesi gerektiği hakkında kafamızda çok güçlü bir hayali fikir var: antik şehirleri geçmişin sessiz tanıkları olan romantık boş harabeler olarak düşünüyoruz. Bu görüş, bize Stukeley ve Piranesi gibi kişilerin yaptığı arkeolojik alanların ilk çizimlerinden ve slayt koleksiyonlarındaki sessiz boş fotoğraflardan miras kalmış bir görüş.”

“Pompeii örneğinde bunun özellikle güçlü olduğunu düşünüyorum çünkü hepimiz MS. 79’ta Vezüv tarafından trajik yok edilme hikayesini biliyoruz. Kaçmaya çalışan bedenlerin sessiz alçı kalıpları, insanların hayalgücünü etkiliyor ve ziyaretçilere, şehrin çok uzun zaman önce yaşadığı bu boşluk, ölüm ve kayıp duygusunu hissettiriyor ve ispatlıyor” diyor Kamash.