Edirne’deki Selimiye Meydanı’nda yürütülen Yemişkapanı Hanı kazısında Mimar Sinan’ın yaptığı su yolu bulundu.

Selimiye Camii’nden 13 yıl sonra yapıldığı bilinen hana gelen temiz suyun, kanallarla meydandaki şadırvan sayesinde diğer camilere ve mahallelere dağıtıldığı belirlendi.

Yaklaşık 4.000 metrekarelik alanda, Osmanlı döneminde meyve-sebze hali olarak kullanıldığı bilinen han kalıntıları ile duvarları toprak altından çıkarılırken, ilerleyen çalışmalarda Mimar Sinan’ın kente gelen temiz suyu dağıtmakta kullandığı su yolları bulundu.

Kent merkezine 30 kilometre uzaklıkta olan Lalapaşa İlçesi’nden gelen suyun, Mimar Sinan’ın yaptırdığı kanallar aracılığıyla yine ünlü mimar tarafından 1575 yılında yapılan Selimiye Camii’ne, oradan da meydandaki şadırvan sayesinde diğer camilere ve mahalle çeşmelerine kadar iletildiği belirlendi.

Edirne Belediye Başkanı Recep Gürkan,

“Tarih ve kültür kenti Edirne’de mimar Koca Sinan’ın 1570 yılında bitirdiği, UNESCO dünya kültür mirası listesinde yer alan Selimiye Camii’nin hemen altında yaptığımız kurtarma kazısı sırasında Selimiye’den 13 yıl sonra yapılan ve 1930’lara kadar hizmet veren hanın kalıntılarına ulaştık. Bizi en çok etkileyen handan önce alt yapısının yapılmış olmasıydı. Burada Sinan’ın dahiliği, becerisi, yeteneği, mühendisliği, mimarlığı hepsi ortaya çıkıyor. Sinan’ın Lalapaşa İlçesi’nden Edirne’ye su getirmek için su yolu yaptığını biliyorduk. O suyun önce Selimiye’ye, ardından Yemişkapanı Hanı’na, buradan da şehirdeki cami ve çarşılara dağıldığını tespit ettik. Muhteşem bir sarnıç tespit ettik. Yine hanın altında hem sıcak su, temiz ve pis su kanallarına rastladık. Sarnıçı yeniden faaliyete almak istiyoruz. Mimar Sinan’ın sisteminin 500 yıldan sonra bile çalışır halde olduğu görülsün”

Yemiş Kapanı Hanı

Osmanlı padişahlarından III. Murad tarafından 1590’lı yıllarda şehrin hem sosyal hem de ticari merkezi olan Selimiye Camisi etrafında yaptırılan ve 100 odalı olduğu sanılan han, halkın bu alanda meyve ve sebze ihtiyacını karşılıyordu.

Bakımsızlık yüzünden harabeye dönüştükten sonra 1937 yılında yıkıldı ve 1976 yılında tescili yapıldıktan sonra üzeri betonla kaplandı.

DHA

Arkeofili.com