Gürcistan, Orozmani’deki buluntular, Homo erectus’un Avrasya’ya ulaşan ilk hominin olduğu tezini destekliyor ve yeni bilgiler veriyor.

Kafkasya’da Dmanisi’nin bitişiğindeki önemli bir arkeolojik sit alanı olan Orozmani, Homo erectus’un Afrika’dan yayılımını ve geldiğinde nelerle karşılaştığını gösteriyor.

Kafkasya’daki yemyeşil bir nehir vadisinde, 2021 Ağustos’unun yazında yeni bir “erken insan” sahasında çalışmalar hızla ilerledi. İlk olarak iki yıl önce keşfedilen Gürcistan, Orozmani’deki buluntular, Homo erectus’un Avrasya’ya ulaşan ilk hominin olduğu tezini destekliyor ve bölgedeki tek hominin olsa da, yalnız olmadığını gösteriyor.

Mashavera Nehri’nin bir kolunun kıyısında yer alan Orozmani’deki erken Pleistosen bölge, Gürcistan’ın başkenti Tiflis’e 120 kilometre ve Afrika dışında bilinen en eski homininlerin evi olan Dmanisi’ye 20 kilometre uzaklıkta yer alıyor. Bu homininler, yaklaşık 1.8 milyon yıl önce oraya ulaşan Homo erectus’tu.

Orozmani arkeolojik alanının hikayesi, 2019’da, ilk araştırma test sondajında, kılıç dişli kaplan Homotherium’un erken Pleistosen fosilleri ve taş aletler bulunmasıyla başladı.

Gürcistan Ulusal Müzesi’nden arkeolog Giorgi Bidzinashvili, aletlerin Olduwan endüstrisine ait olduğunu söylüyor. Olduwan Endüstrisi, yaklaşık 2,6 milyon yıl öncesinden kademeli olarak daha gelişmiş tekniklerle değiştirilene kadar kullanılan baskın taş alet tekniğiydi.

Orozmani’de yapılan ilk araştırma, iki Olduwan tarzı yonga ve bir çekiç taşı ortaya çıkardı. Keşifler daha fazla kazı yapılmasını gerektirdi ve böylece 2021’in sıcak yaz günlerinde sahadaki ilk arkeolojik saha sezonu gerçekleşti.

Bidzinashvili, araştırmacıların erken homininler tarafından yontulmuş taş aletlerin yanında Erken Pleistosen döneminden daha fazla soyu tükenmiş hayvan fosili ortaya çıkardığını söylüyor.

Araştırmacılar, kılıç dişli kedilerin daha fazla fosil kalıntılarının yanı sıra fil, geyik, at, sığır, antilop, kurt kemikleri ve sırtlanlara ait koprolitler (fosil dışkı) buldular. Bulgular, Homo erectus’un Kafkasya’yı keşfederken karşılaştığı çevreyi daha iyi anlamamıza yardımcı oluyor.

Arkeologlar ayrıca daha fazla taş alet buldular: hepsi Olduwan tipi yongalar, çekirdekler ve çekiç taşları.

Afrika’da taş alet üretimi 3,3 milyon yıldan daha eskiye dayanıyor. İlk çabalar, 1930’larda Tanzanya’daki Olduwai Gorge’da Mary ve Louis Leakey tarafından ilk kez tanımlanan biraz daha sofistike Olduwan Endüstrisinden önce gelen, bazıları birkaç kilo ağırlığa ulaşan büyük ve ham taş eserlerdi. Daha sonraki yıllarda, 1970’lere kadar yapılan kazılar, en nihayetinde üç kategoriye ayrılan daha fazla alet ortaya çıkardı: Mod I, II ve III.

Mod I araçları, dövücüler, sıyırıcılar ve kıyıcılar veya bir tarafı dokunulmadan diğer tarafı yontulmuş çekirdeklerden oluşan “çakıl taşı” endüstrileriydi. Bu, aynı zamanda Orozmani’de bulunan alet türü.

Yırtıcı

Aletler, yaklaşık 5 milyon ila 28.000 yıl önce Avrasya, Afrika ve kuzey ve güney Amerika kıtalarında dolaşan kılıç dişli bir kaplan olan yırtıcı Homeotherium’un da aralarında bulunduğu soyu tükenmiş hayvan fosillerinin kalıntılarının yanında bulundu. Bu canavar yaklaşık 190 kg ağırlığındaydı ve omuz yüksekliği 1,1 metreye ulaşıyordu. Smilodon veya Megantereon gibi kılıç dişli arkadaşlarının aksine, üst köpek dişleri daha kısaydı ama daha az ölümcül değildi.

Bilim insanları, Homeotherium’un muhtemelen sosyal bir yırtıcı olduğunu öne sürüyor. Ancak ayrı bir çalışma, Homo erectus’un sadık bir etobur olduğunu ve et kaynakları için kendi topraklarında bu kedigillerle rekabet eden yeni bir rakip olduğunu gösteriyor.

Hayvan kalıntıları erken avlanmanın bir sonucu mu, yoksa leşçilik yapılıp buraya mı getirildi veya bulundukları yerde işlendi mi? Daha fazla araştırma bu konuyu aydınlatabilir.

Orozmani’de hiçbir hominin fosili bulunmamış olsa da, en azından hemen yakınındaki Dmanisi’de birçok fosil bulundu. 1990’ların başlarında bulunan beş kafatası ve çok sayıda kemik, Homo erectus georgicus olarak adlandırıldı: bir yandan bazı arkaik özelliklere sahip bir hominin, diğer yandan Homo erectus’a benzeyen daha modern özellikler.

Kalıntılar yaklaşık 1.8 milyon yıl öncesine tarihleniyor ve Afrika dışındaki homininlerin bilinen en eski kanıtı olmaya devam ediyor.

Dmanisi homininleri, farklı yaşlardaki bireylerden oluşuyor. Hatta arkeologların erken sosyal davranışın bir göstergesi olarak yorumladığı yaşlı bir dişsiz yetişkini de barındırıyor. Büyük olasılıkla yiyecekleri çiğnemesi için arkadaşlarının yardımı gerekiyordu.

Ancak Orozmani’de hominin kalıntısı olmamasına rağmen, hominin aktivitesinin kanıtları çok net ve erken insanların Avrasya’ya gelişinin daha kesin bir şekilde tarihlenmesine yardımcı oluyor. Orozmani’nin en önemli katkıları arasında tarihlendirme ve Kafkasya’ya vardığında Homo erectus’un karşılaştığı paleo-çevreyi yeniden yaratmamıza yardımcı olabilecek bilgiler yer alıyor.

Kvemo Orozmani ve Dmanisi, 1.83 milyon yıl öncesine tarihlenen aynı Mashavara lav akışı bazaltları üzerinde yer alıyor. Ancak Orozmani’nin önemi, Dmanisi’ye ulaşmayan Orozmani bazaltları tarafından da örtülmesi, bu iki yerleşim yerini ve iskan zamanını daha kesin olarak 1,83 – 1,77 milyon yıl öncesine tarihlendirmemizi sağlıyor.

Ekip, fitolit olarak bilinen tortulardaki silisli bitki kalıntılarını kullanarak, bu öncülerin karşılaştığı iklimi ve çevreyi yeniden yapılandırabilir. Erectus’lar aşağı Kafkasya’ya ilk kez girdiklerinde, iklim sıcak ve nemliydi. Ancak zaman geçtikçe, daha önce Dmanisi buluntularına dayanarak önerildiği gibi daha kuru ve daha soğuk hale geldi.

Ve böylece, yaklaşık 1,77 milyon yıl önce iklim daha az ılıman hale gelirken, Homo georgicus kendisini Homotherium ve sırtlanlar gibi diğer yırtıcı hayvanlarla kaynaklar üzerinde rekabet ederken buldu. Bu homininlerin atalarının, Afrika’da da bu kadar büyük ve şiddetli yırtıcı hayvanlarla baş etmek zorunda kaldıkları doğru, ancak en azından Pleistosen dönemindeki Gürcistan’da, diğer erken insanlar ile rekabet etmemişlerdi.

---

Haaretz. 11 Kasım 2021.

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >