Blog

Doğu Afrika’da 3 milyon yıl önce yaşamış olan Lucy’nin bir canlandırması.

Lucy’nin (Australopithecus afarensis) iskeleti üzerinde dijital olarak kas ve tendon modellemeleri yapan araştırmacılar, hominin atalarımızın iyi koşabildiğini, ancak hızlarının saatte yaklaşık 18 kilometreye ulaştığını belirledi.

Yeni bir çalışmaya göre, 3,2 milyon yıllık hominin akrabamız “Lucy” çok hızlı koşamıyordu. Ancak Lucy’nin koşu yeteneğini modellemek, koşu performansı için insan anatomisinin evrimine dair yeni bilgiler sağladı.

İnsanların iki ayak üzerinde verimli şekilde yürüme ve koşma yeteneği, yaklaşık 2 milyon yıl önce Homo erectus atalarımızla ortaya çıktı. Ancak daha önceki akrabalarımız olan australopithecuslar da yaklaşık 4 milyon yıl önce iki ayak üzerinde yürüyordu. Bununla birlikte, Australopithecus afarensis gibi türlerin uzun kolları ve farklı vücut oranları nedeniyle, araştırmacılar australopithecusların modern insanlara kıyasla iki ayak üzerinde yürümekte daha az yetenekli olduğunu varsayıyorlardı.

Current Biology dergisinde yayımlanan yeni bir çalışmada, araştırmacılar Lucy’nin iskelet ve kas anatomisini modelleyerek maksimum koşu hızını, koşunun enerji maliyetlerini ve koşu dayanıklılığını belirlediler.

Çalışmada yapılan bir dizi koşu simülasyonunda araştırmacılar, Lucy’nin “maksimum koşu hızının insan modeliyle karşılaştırıldığında oldukça düşük olduğunu” ve hızının saatte yaklaşık 18 kilometreye ulaştığını yazdı. Karşılaştırma için; Usain Bolt’un maksimum hızı saatte 43 kilometreden fazla ve ortalama bir koşucunun sprint hızı yaklaşık saatte 22 kilometre.

Ayrıca, bu düşük maksimum hıza rağmen Lucy’nin, modern insanlardan 1,7 ila 2,9 kat daha fazla enerji harcadığı ve bu hızda koşmak için modern bir insana göre önemli ölçüde daha fazla enerjiye ihtiyaç duyduğu tespit edildi. Bu durum, Lucy’nin belirli bir mesafeyi katetmesinin modern bir insana göre çok daha maliyetli olduğu anlamına geliyor.

Lucy gibi australopithecusların büyük üst bedenleri, uzun kolları ve kısa bacakları koşu hızlarını muhtemelen sınırlıyordu. Ancak araştırmacılar, Lucy’nin yavaş ve verimsiz koşusunun olası başka bir nedenini, farklı şekilli aşil tendonu ve baldır kaslarında (triceps surae) buldular.

Modern insanların, baldır ve ayak bileği kaslarını topuk kemiğine bağlayan uzun, yay benzeri bir aşil tendonu var. Bu anatomik düzenleme, insanlara yüksek koşu performansı için gerekli güçlü ve verimli bir ayak bileği sağlıyor.

Araştırmacılar, Lucy’nin hareketini modern insanlara benzer aşil tendonu ve baldır kaslarıyla modellediklerinde, Lucy’nin hâlâ daha yavaş olduğunu buldular. Ancak bu değiştirilmiş koşu yeteneğindeki farklılıklar daha çok Lucy’nin daha küçük vücut boyutundan kaynaklanıyordu.

Araştırmacılar, “Bu daha geniş bağlam, aşil tendonu ve triceps surae yapısının hominin koşu enerjisi evrimindeki kritik rolünü vurguluyor” diyor. “İnsan vücut planındaki temel özellikler, daha iyi koşu performansı için özellikle evrimleşti.”

Araştırmacılar, bu çalışmanın Lucy’nin türünün koşu yeteneğini kas-iskelet modellemesi kullanarak doğrudan tahmin ettikleri ilk çalışma olduğunu belirtiyor. Ancak, australopithecuslar ile insanlar arasındaki hareket farklarını daha iyi anlamak için kol salınımı ve gövde dönüşlerini içeren modeller gibi ek çalışmalara ihtiyaç olduğunu vurguluyorlar.

Live Science. 26 Aralık 2024.

Makale: Bates, K. T., McCormack, S., Donald, E., Coatham, S., Brassey, C. A., Charles, J., … & Sellers, W. I. (2024).

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >