Blog
Paleolitik Dönem Avcıları Taş Fırlatarak Çok İyi Avlanabiliyordu
Paleolitik Dönem Avcıları Taş Fırlatarak Çok İyi Avlanabiliyordu
Araştırmalara göre, tarihöncesi avcıların biriktirdiği yuvarlak taşlar, etkili atış silahları olarak hayvan avında kullanıldı.
Önceki araştırmalara göre yuvarlak cisimler, diğer materyalleri şekillendirme ve oyma işlemleri için vuracak bir madde olarak kullanıldı. Fakat ne kadar ağır olduğu önemli olmaksızın nesnelerin çoğu fırlatmadan kaynaklanan optimum zarar üreten ağırlıklara sahipti. Bu da gösteriyor ki yuvarlak cisimler Taş Devri avcıları için bir roket misali kullanılmış olabilir. F: Leeds Beckett University
Scientific Reports’ta yayımlanan araştırmaya göre, tarih öncesi insanlar tarafından toplanan taş nesneler büyük hayvanlara 25 metrelik uzaklıktan büyük hasarlar verebiliyordu.
Algı uzmanı Dr. Andrew Wison önderliğindeki araştırma ekibi, Wyoming Üniversitesi’nden Doçent Qin Zhu, Liverpool Üniversitesi’nden Profesör Lawrence Barham ve Profesör Ian Stanistreet ve Indiana Üniversitesi’nden Profesör Geoffrey Bingham, Güney Afrika’da bulunan Makapan Vadisi’ndeki Hearths Mağarası’ndan 55 adet yuvarlak taş cismin örneklerini inceledi
Araştırmacılar, maksimum mesafe, böylece maksimum hız ve hasar için yeterlilik algısını kullanarak (bir eylemin nesne ya da çevre üzerindeki ihtimali), bir uzman tarafından atıldığında yuvarlak cisimlerin oluşturacağı hareketleri canlandırdı. Daha sonrasında bu eylemler, taşların antilop gibi orta büyüklükteki hayvanlara fırlatıldığında yaratacakları hasarları tahmin etmek için kullanıldı. Araştırmacıların bulgularına göre incelenen taşların %81’i, 25 metreye kadar olan uzaklıklarda ciddi hasarlar verebiliyor.
Önceki araştırmalar yuvarlak cisimlerin diğer materyalleri şekillendirme ve oyma işlemleri için vuracak bir madde olarak kullanıldığını gösteriyordu fakat ne kadar ağır olduğu önemli olmaksızın nesnelerin çoğu fırlatmadan kaynaklanan optimum zarar üreten ağırlıklara sahip. Bu da gösteriyor ki yuvarlak cisimler Taş Devri avcıları için bir roket misali kullanılmış olabilirler.
Araştırmacılar, tarih öncesi avcıların, 25 metreye kadar uzaklıktaki avlar için büyük bir hassasiyetle küçük tenis topu boyutlu taşlar attığına inanıyorlar.
Dr Andrew Wilson, “Diğer hayvanların da bazı durumlarda nesne fırlattıkları biliniyor fakat hiçbiri antremanlı bir insanın yapacağı gibi uzaklık, yön ve hızı yakalayamıyor. İnsanlar psikolojik ve anatomik olarak fırlatma eylemi üzerine uzmanlaştı. Fırlatmak, avlanabilmek ve leşler konusunda diğer etçillerle yarışmamızı sağlayarak evrimleşme sürecimiz üzerinde önemli bir rol oynadı. Belli bir uzaklıktan ava zarar vermek veya öldürebilmek yalnızca besin mevcudiyetini genişletmez, aynı zamanda tehlikeli avlarla yakın temas riskini azaltır.” diyor.
Dr Andrew Wilson, “Mızrak atmanın keşfedilmesinden önce, atalarımız avcılık ve savunma için uygun araç gereç bulma ve kullanmak zorundaydı. Bir hayvana ya da rakibine verebileceği en büyük hasarı vermek için obje arayan bir insan düşünün. Optimum büyüklükte ve ağırlıkta bir nesne bulmak zorundalardı; yeterince uzağa gidebilecek ve zarar verebilecek kadar büyük ve ağır fakat mesafeyi ve zarara müdahale edecek kadar da ağır değil. Bu algısal bir görevdir: kişinin fırlatma ile ilgili nesnenin özelliklerini algılaması ve bu özelliklere göre ayrımını yapabiliyor olması gerekir. Diğer araştırmalar, modern insanların bu görevde olağanüstü derecede iyi olduğunu gösteriyor.”
Liverpool Üniversitesi’nde Arkeoloji, Klasik ve Mısır Araştırmaları Bölümü’nden Profesör Larry Barham şunları söylüyor: “Bu tenis topu büyüklüğünde ancak çok daha ağır olan bu yuvarlak taşların ne için kullanıldığını bulmak için arkeologlar uzunca zamandır kafa yoruyor. Bu çalışma gösteriyor ki taşlar el ile fırlatıldığında oldukça iyi av silahları görevi görüyor ve biliyoruz ki erken insanlar taşları doğru ve kuvvetli atabiliyordu. [Onların üst vücut anatomileri de bizimki gibiydi.] İnsanların taşları şekil, ağırlık ve boyutları için seçtiklerini kanıtlayan bu çalışmada kullanılan objeler, kazıldıkları mağaraya taşınmışlar. Modellememiz, bu taşların avlanma için kullanılmış olabileceğini gösteriyor ve bu da mızrak ve ok-yayın keşfinden önce yaşamış insanlar hakkında önemli bir bilgi sunuyor. ”
Profesör Geoffrey Bingham ekliyor: “Uzak mesafelere fırlatabilme gücü küçük bir şey değil: bu bizim nasıl başladığımızı gösteriyor. Biz bu yeteneğe bahşedilmiş tek hayvanlarız –hatta primatlarız. Çalışmamız taş fırlatmanın mızraktan önce avlanmada temel bir rol oynadığını gösteriyor. Yuvarlak taşların temel ve yalnızca görevlerinin fırlatma olduğunu düşünmüyoruz fakat bu sonuçlar , bu işlevin çok amaçlı ve uzun ömürlü bir aracın düşünüldüğünü garanti eden bir seçenek olduğunu gösteriyor.”
Science Daily. 10 Ağustos 2016.
Makale: Wilson, A. D., Zhu, Q., Barham, L., Stanistreet, I., & Bingham, G. P. (2016). A dynamical analysis of the suitability of prehistoric spheroids from the Cave of Hearths as thrown projectiles. Scientific reports, 6, 30614.
Kaynak: http://arkeofili.com/paleolitik-donem-avcilari-tas-firlatarak-cok-iyi-avlanabiliyordu/
Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >